Κληρονομικότητα, ιοί, παθήσεις, εξαρτησιογόνες ουσίες και μια ατελείωτη γκάμα παράξενων παραγόντων μπορούν να προκαλέσουν στο πολύτιμο μυαλό μας σύνδρομα και διαταραχές που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε! Βρήκαμε -κάποια- από τα πιο σπάνια και ιδιαίτερα και σας τα παρουσιάζουμε με την ευχή… να μη σας τύχουν!
Σύνδρομο Capgras /Capgras Delusion και Σύνδρομο Fregoli
Το Σύνδρομο Capgras είναι ένα σπάνιο σύνδρομο που συναντάται κυρίως σε ασθενείς που πάσχουν από σχιζοφρένεια και εγκεφαλικά τραύματα. Αρκετά τρομακτικό αν σκεφτεί κανείς ότι το άτομο που πάσχει από το Capgras έχει μια επαναλαμβανόμενη και αδιαμφισβήτητη αυταπάτη ότι μέλη του περιβάλλοντός του (συνήθως σύζυγος ή άλλα κοντινά άτομα) έχουν αντικατασταθεί από σωσίες. Μια άλλη περίπτωση είναι το άτομο να νομίζει ότι ο ίδιος έχει έναν σωσία και να μην αναγνωρίζει τον ίδιο του τον εαυτό στον καθρέφτη. Το σύνδρομο πήρε τ’ όνομά του από τον Γάλλο ψυχίατρο Ζοζέφ Καπγκρά ο οποίος το διέγνωσε πρώτος το 1923.
Ο κύριος;;
Το Σύνδρομο Fregoli είναι ουσιαστικά το αντίθετο του Capgras. Πήρε το όνομά του από τον Ιταλό ηθοποιό Leopoldo Fregoli ο οποίος είχε την ικανότητα να μεταμφιέζεται στις παραστάσεις του υπερβολικά γρήγορα! Αναφέρεται σε άτομα που έχουν την πεποίθηση ότι ένα άγνωστο πρόσωπο είναι ένα οικείο τους πρόσωπο που έχει αλλάξει την εμφάνισή του ή είναι μεταμφιεσμένο. Παρατηρήθηκε πρώτη φορά το 1927 από τους Courbon και Fail.
Cotard’ s Delusion/The Walking Corpse Syndrome
Μια σπάνια ψυχική διαταραχή κατά την οποία ο ασθενής λανθασμένα-προφανώς- πιστεύει ότι είναι νεκρός, ότι βρίσκεται σε αποσύνθεση ή ότι έχει χάσει τα ζωτικά του όργανα ή το αίμα του. Η διαταραχή αυτή μπορεί να περιγραφεί απλά σαν την άρνηση του ατόμου ως προς την ύπαρξή του. Κάποιοι ασθενείς μάλιστα έχουν αυταπάτες αθανασίας. Συναντάται σε πάσχοντες από σχιζοφρένεια ή ψυχώσεις αλλά μπορεί να προκληθεί και από τη στέρηση αμφεταμινών και κοκαΐνης, γι’ αυτό και υπάρχει πιθανότητα να πάσχουν από αυτό χρήστες ναρκωτικών ουσιών ή ακόμη και άτομα που βιώνουν μακράς διάρκειας έλλειψη ύπνου. Το σύνδρομο πήρε τ’ όνομά του από τον νευρολόγο Jules Cotard to 1880.
Όταν παντρεύεσαι αλλά πάσχεις και από σύνδρομο Cotard.
Foreign Accent Syndrome
Δηλαδή… το σύνδρομο της ξένης προφοράς! Το σύνδρομο αυτό που συναντάται κυρίως σε άτομα που είχαν κάποιο τραύμα στο κεφάλι, ημικρανίες ή αναρρώνουν από εγκεφαλικό επεισόδιο, κάνει τον πάσχοντα να μιλάει τη μητρική του γλώσσα με ξενική προφορά! Το σύνδρομο για πρώτη φορά καταγράφηκε το 1907 και μεταξύ 1941 και 2009 υπάρχουν 62 καταγεγραμμένες περιπτώσεις. Παρακάτω στο βίντεο θα δείτε μια βρετανίδα που νοσηλεύτηκε για ημικρανία και ξύπνησε με κινέζικη προφορά. Φοβερό!
https://www.youtube.com/watch?v=JmLjy9vML58
Alice in Wonderland Syndrome
Το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων λοιπόν… Ακούγεται ωραίο και σου εξάπτει τη φαντασία, λες τώρα αυτό τι είναι; Το όνομα πάρθηκε από την ομώνυμη πρωταγωνίστρια του βιβλίου του Lewis Carroll και είναι μια νευροψυχολογική διαταραχή που επηρεάζει την αντίληψη του πάσχοντα, ο οποίος βλέπει αντικείμενα και σώματα μικρότερα ή μεγαλύτερα απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά αποπροσανατολισμένος, δεν μπορεί να ορίσει τον χρόνο και δεν αντιλαμβάνεται την ταχύτητα. Είναι μια διαταραχή που μπορεί να προέλθει από τη χρήση παραισθησιογόνων ναρκωτικών και μπορεί επίσης να σχετίζεται με διαταραχές του ύπνου (πιο συγκεκριμένα έλλειψη ύπνου) και ημικρανίες. Μπορεί επίσης να είναι πρωταρχικό σύμπτωμα του ιού Epstein-Barr. Η συνήθης ηλικία που μπορεί να εμφανιστεί η πάθηση είναι γύρω στα 6 και μπορεί να ταλαιπωρήσει τον πάσχοντα έως τα 30. Συνήθως όμως τα συμπτώματα με τον καιρό εξαφανίζονται. Είναι πιθανό η πάθηση να είναι κληρονομική καθώς υπάρχουν πολλές τέτοιες ενδείξεις.
σ.σ. Υπάρχουν υποψίες ότι ο Carroll βασίστηκε σε δικές του εμπειρίες με επεισόδια μικροψίας που είχε λόγω των ημικρανιών που τον ταλαιπωρούσαν.
Stockholm Syndrome και Lima Syndrome
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης, ένα σύνδρομο που οι περισσότεροι πάνω κάτω ξέρουμε ότι σχετίζεται με την κατάσταση όπου ο όμηρος αρχίζει και έχει θετικά συναισθήματα για τον απαγωγέα του και στην ουσία, αυτό είναι. Έχετε αναρωτηθεί όμως γιατί συμβαίνει αυτό; Φανταστείτε μια κατάσταση όπου σας έχουν απαγάγει ή σας κρατάνε όμηρο και μέσα σας έχει εγκατασταθεί η πεποίθηση ότι αργά ή γρήγορα θα πεθάνετε. Μετά, όντας σε αυτήν την κατάσταση αρχίζετε και νιώθετε σαν ένα παιδί, δεν μπορείτε να μιλήσετε, να φάτε ή να πάτε στην τουαλέτα χωρίς άδεια. Παράλληλα αν δεν υπάρχει κακοποίηση αρχίζετε ασυνείδητα να μεταφράζετε αυτή την κατάσταση σαν μια πράξη μεγαλοψυχίας και γενναιοδωρίας από τον απαγωγέα. Δεν σας κακομεταχειρίζεται, σας δίνει φαγητό και σας κρατάει ζωντανούς και όλη αυτή η ψευδαίσθηση-αφού αποβάλλεται από μέσα σας το γεγονός ότι αυτός είναι ο υπαίτιος που βρίσκεστε σ’ αυτήν την κατάσταση εξαρχής- σας δημιουργεί τα θετικά συναισθήματα απέναντί του.
Το Lima Syndrome λιγότερο γνωστό, είναι το αντίθετο από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Εδώ βλέπουμε τον απαγωγέα να αρχίζει να τρέφει αισθήματα θετικά για τον όμηρο. Πρώτη φορά συναντάμε την κατάσταση αυτή το 1996 όταν όταν 14 μέλη του επαναστατικού κινήματος Tupac Amaru (MRTA), κατέλαβαν την Ιαπωνική πρεσβεία του Περού στη Λίμα (εξού και τ’ όνομα!)
