Μετά από πολλή σκέψη και αρκετό διαλογισμό με τον εαυτό μου αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γράψω το άρθρο αυτό, το οποίο είναι μεν συνέχεια του Μόνη στο Σπίτι Νο 1 – Η Απόλυτη Ευτυχία, ωστόσο απέχει έτη φωτός από την ελαφρότητα του πρώτου γιατί εδώ θα μιλήσουμε για συναισθήματα. Θα μιλήσουμε για προβλήματα και προβληματισμούς, πιθανές λύσεις και υποθετικές προτάσεις, που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής μας και ίσως- λέω ίσως- μας βοηθήσουν λιγάκι να αλλάξουμε την οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα.
Πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε πως υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων. Αυτοί που αγαπούν τη μοναξιά και αυτοί που δεν μπορούν με τίποτα να είναι μόνοι.
Από τη μία μεριά λοιπόν έχουμε τους ανθρώπους αυτούς που περνούν πολλές ώρες μόνοι τους από επιλογή, που ζουν μόνοι τους από επιλογή και που προτιμούν να ξοδέψουν τον ελεύθερο τους χρόνο κάνοντας κάτι μόνοι τους -μαντέψτε από τι- παρά να τον αναλώσουν σε μια χλιαρή έξοδο/μάζωξη/συνάντηση με φίλους/γνωστούς. Έρευνες που έγιναν με σκοπό να εντοπιστούν τα βασικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας των ατόμων που “τους αρέσει η μοναξιά”, κατέληξαν σε ευρήματα που θα σας εκπλήξουν. Τα άτομα αυτά λοιπόν συνήθως είναι πιο “ανοιχτά” και λιγότερο νευρωτικά. Επίσης έχουν λιγότερες πιθανότητες να μείνουν μόνοι τους (wtf!). Με τον όρο “ανοιχτά” εννοούμε ανοιχτά σε νέες εμπειρίες, που τείνουν να είναι “περίεργοι”, με πιο αρτιστικά και εναλλακτικά ενδιαφέροντα. Με τον όρο νευρωτικός αναφερόμαστε σ’ εκείνα τα άτομα που πάσχουν από διαταραχή συμπεριφοράς που τους καθιστά συχνά αδύνατο να να αντιμετωπίσουν το άγχος και τις ενδοψυχικές συγκρούσεις τους. Άρα μαντέψτε γιατί αυτά τα άτομα δε μένουν συνήθως μόνα!
Απλά φύγετε!
Εδώ νομίζω όμως ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν ουσιώδη διαχωρισμό. Είναι άλλο πράγμα να είσαι μόνος και άλλο να νιώθεις μοναξιά. Το να είσαι μόνος είναι μια φυσική κατάσταση, απλά δε βρίσκεσαι ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Το να βιώνεις το συναίσθημα της μοναξιάς είναι μια αρνητική και επίπονη κατάσταση. Μπορείς να είσαι μόνος και χαρούμενος και μπορείς να είσαι μόνος και “μόνος”.
Μόνος ή “μόνος”;
Από την άλλη μεριά έχουμε τα άτομα που δεν θέλουν να μένουν μόνοι τους καθόλου. Μπορεί να βαριούνται, μπορεί να νιώθουν απομόνωση ή ακόμα και να φοβούνται να αντιμετωπίσουν τις σκέψεις τους. Μπορεί να μη συμπαθούν καν τον εαυτό τους. Μπορεί επίσης να έχουν ξοδέψει τόσο χρόνο και ενέργεια στο να ψάχνουν τρόπους να διασκεδάζουν και να ευχαριστούν την εκάστοτε παρέα τους που να έχουν ξεχάσει να διασκεδάζουν τον εαυτό τους. Oι λόγοι που μπορεί να κάνουν ένα άτομο να συμπεριφέρεται έτσι είναι πολλοί. Μπορεί να έχουν ίδιες συνιστώσες αλλά για κάθε άνθρωπο ισχύει ο συνδυασμός πολλών παραγόντων και κάθε τέτοιος συνδυασμός είναι μοναδικός! Ένας είναι όμως ο κοινός παρονομαστής. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί από το φόβο και την εσωτερική ανάγκη να μη μείνουν μόνοι προσελκύουν τα λάθος άτομα γύρω τους. Ας επανέλθουμε όμως στο κυρίως θέμα γιατί κλασικά ξεφεύγω!
Είτε λοιπόν ανήκεις στη μία κατηγορία είτε στην άλλη, η στιγμή που εγκαταλείπεις την πατρική σου εστία είναι παράλληλα συναρπαστική και τρομακτική. Είναι μοναδικό το πως μπορείς να βιώνεις ταυτόχρονα το αίσθημα της πλήρους ελευθερίας και του τρόμου για τα πάντα! Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι στο τέλος θα πάνε όλα μια χαρά και κάθε μέρα που περνάει θα είναι και καλύτερη. Αν αυτές οι μέρες αργούν, πάλι μη σε παίρνει από κάτω υπάρχουν πάντα τρόποι να βοηθήσεις τον εαυτό σου και όπως είπαμε και στην αρχή να δεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Το να σολάρεις με επιτυχία δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο φίλε μου! Ακολουθεί λίστα με πραγματάκια που θα σε βοηθήσουν. Μάλλον.
- Για να νιώσεις καλά μέσα σου πρέπει αρχικά να νιώθεις ασφαλής. Αν μέχρι τώρα ζούσες με περισσότερα άτομα θα δυσκολευτείς αρχικά και θα θες συνέχεια να έρχεται κάποιος να κοιμάται μαζί σου. Ναι αλλά δε γίνεται δουλίτσα έτσι. Μόνος σου είπαμε! Επίσης αν είσαι έστω και λίγο ψυχαναγκαστικός και φοβιτσιάρης θα αγχώνεσαι μονίμως για το αν ξέχασες καποια ηλεκτική συσκευή ανοιχτή, αν έκλεισες το θερμοσίφωνα, αν κλείδωσες, αν αν αν… Εντάξει φίλε, δε πειράζει και αν ξεχασεις 2 μερες το σίδερο στην πρίζα ανοιχτό, έχουν θερμοστάτη πλέον. Όχι εντάξει πλάκα κάνω. Όχι δεν κάνω. Τέτοια πράγματα καλό είναι να μη γίνονται. Αλλά να σου πω κάτι, δε θα αποτρελαθείς κιόλας. Τσεκάρεις μια φορά καλά πριν φύγεις τι γίνεται και ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑΣ ΦΡΙΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ. Επίσης όσον αφορά την ασφάλεια σου υπάρχουν πια πολλοί τρόποι να σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα και δε χρειάζεται να είσαι tech-freak. Οι κάμερες μέσω κινητού είναι πλέον εύκολες, μπορείς πάντα να πάρεις ένα κατοικίδιο που θα είναι και καλή παρέα -μόνο αν είσαι έτοιμος και συνειδητοποιημένος φυσικά- ή στην τελική πάρε ένα αυτοκόλλητο που γράφει ότι ο χώρος παρακολοθείται και κόλλα το έξω από την πόρτα σου. Ακόμα και αυτό θα σε κάνει να νιώσεις ασφάλεια. Και άπαξ και συμβεί αυτό όλα αρχίζουν να μπάινουν σε καλό δρόμο. Extra bonus συμβουλές για να νιώσεις λίγο πιο ασφαλής, είναι να δημιουργήσεις σχέσεις -καλές εννοείται- με τους γειτόνους σου και να δημιουργήσεις μια λίστα με τηλέφωνα ανάγκης για να έχεις πάντα άμεσα στη διάθεσή σου.
- Ξεκίνα να περνάς ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό σου. Σε όποια κατηγορία από τις δύο που αναφέραμε και αν νομίζεις ότι ανήκεις είναι σημαντικό να δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου και να σε γνωρίσεις. Να βρεις ισορροπίες και να περάσεις χρόνο μόνος σου μέσα στο σπίτι. Ασχολήσου με τη διακόσμηση, ψάξε στυλ και επιπλάκια που σου αρέσουν. Δε χρειάζεται να ξοδέψεις μια περιουσία, τα μικρά κάνουν τη διαφορά. Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά. Θα σου ανέβει η διάθεση, θα δεθείς με το σπίτι, θα ανέβει η αυτοεκτίμησή σου και θα μάθεις να εμπιστεύεσαι σιγά σιγά τον εαυτό σου. Όχι και άσχημα! Πρόσεξε βέβαια. Θέλει ιδιαίτερους χειρισμούς το θέμα γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να βολευτείς στη μοναξιά σου και να ξεκόψεις από τον έξω κόσμο. Οπότε θα ξαναθυμίσω ότι πρέπει να βρειςτις ισορροπίες σου…
- Μέσα στο σπίτι σου γίνε ο πιο κοινωνικός εαυτός σου. Είναι τέλειο να έχεις το δικό σου χώρο και να βρίσκεις αφορμές να καλείς συνέχεια τους αγαπημένους σου ανθρώπους εκεί! Μαγείρεψτε, νοικιάστε παιχνίδια, δείτε σειρές, οργάνωστε movie nights, drink nights, tea parties, αναγνώσεις βιβλίων, οοοοοό,τι μα ό,τι θες! Και αν είσαι σε άλλη πόλη εκτός από άλλο σπίτι και δεν έχεις ακόμα φίλους, κοινωνικοποιήσου αλλιώς. Βρες κάτι κοντά στα ενδιαφέροντά σου και ξεκίνα. Είναι γυμναστήριο; Έχει σχέση με μουσική; Αθλητισμό; Θέατρο; Μαγειρική; Δε μπορεί, κάτi θα σου αρέσει! Καλλιέργησέ το! Αν όχι τώρα, πότε; Και αν δεν έχεις διάθεση, ζορίσου λίγο. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη!
Συγχαρητήρια λοιπόν, μένεις μόνος σου! Άλλο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής σου, πιο συναρπαστικό. Απόλαυσέ το και μην ξεχνάς! #yolo!!!
