Μπορεί το καλοκαίρι να πέρασε όμως ποτέ δεν είναι αργά για να διαβάσεις ένα άρθρο που αφορά τις διακοπές… Θεωρώ τον εαυτό μου -σχεδόν- κάτοικο Λευκάδας αφού την επισκέπτομαι τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο από το 1998 μέχρι και σήμερα. Από τότε μέχρι τώρα βέβαια πολλά έχουν αλλάξει, άλλα προς το καλύτερο και άλλα προς το τουριστικότερο! Σ’ αυτό το άρθρο θα ξεκινήσω με τα βασικά. Ακόμα λοιπόν κι αν έχεις λίγες μέρες στην διάθεση σου, θα μπορέσεις να δεις τα ωραιότερα σημεία του νησιού.
Πως να πας: Μπορεί να είναι νησί όμως δεν θα χρειαστεί να πάρεις καράβι. Η Εγνατία οδός θα σε πάει, χωρίς καμία ταλαιπωρία, σε 4 περίπου ώρες από την Θεσσαλονίκη. Η Λευκάδα ενώνεται με την στεριά στο κοντινότερο σημείο. Περνάς δηλαδή με το αυτοκίνητο σου, από μια μικρή κινητή γέφυρα που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ανοιχτό και από τις δυο μεριές φέρι, την Αγία Μαύρα.
Αρχικά θέλω να σου πω, πως αν δεν σου αρέσουν οι αποστάσεις, μην πας Λευκάδα. Τα χιλιόμετρα που έχεις να διανύσεις για να φτάσεις στις παραλίες δεν είναι πολλά, όμως το οδικό δίκτυο είναι έτσι (όπως σε όλα σχεδόν τα νησιά άλλωστε) που για 30 χιλιόμετρα μπορεί να χρειαστείς και μια ώρα! Αν προσπεράσεις αυτό το μικρό ελάττωμα των αποστάσεων, όλα τα υπόλοιπα θα σε μαγέψουν…
Που να μείνεις: Τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι πως τα ξενοδοχεία και τα δωμάτια έχουν ακριβύνει λιγάκι. Αν δεν είσαι ο τύπος του 5άστερου ξενοδοχείου (βλέπε ionian blue) τότε καλό θα ήταν να επιλέξεις την περιοχή της Λυγιάς για να μείνεις. Είναι κοντά στην χώρα, δεν ανεβαίνεις κάποιο βουνό για να φτάσεις κι έχεις εύκολη πρόσβαση παντού. Αν πάλι πηγαίνεις για να απομονωθείς και να αγναντεύεις το απέραντο γαλάζιο από ψηλά, τότε υπάρχουν πολύ ωραίες βίλες με πισίνα, που αν δεν είναι φουλ σεζόν θα τις βρεις και σε λογικές τιμές.
Η πρώτη παραλία που πρέπει να επισκεφθείς είναι το Κάθισμα. Οργανωμένη παραλία, με χρέωση στις ξαπλώστρες περίπου 7 ευρώ μαζί με την ομπρέλα. Δεν θα φύγεις πριν από το ηλιοβασίλεμα. Ο μόνος λόγος για να φύγεις πριν να δύσει ο ήλιος είναι για να συνδυάσεις το Κάθισμα με την Εξάνθεια. Ένα ορεινό χωριό, μισή ώρα απόσταση από την παραλία. Εκεί υπάρχει η Ράχη. Ένα μπαρ και εστιατόριο κυριολεκτικά μέσα στα σύννεφα. Από εκεί θα δεις το ηλιοβασίλεμα από ψηλά και τα λόγια είναι περιττά. Πρέπει απλά να πας!
Η αλήθεια είναι πως αν είσαι στη Λεύκαδα θα πρέπει να πας και στο Πόρτο Κατσίκι. Όπως και στο Κάθισμα τα χρώματα τις θάλασσας είναι μαγευτικά. Τιρκουάζ παντού. Βλέποντας το από ψηλά, νομίζεις πως είναι μια τεράστια πισίνα. Θα χρειαστεί μια ώρα για να φτάσεις αν μένεις κάπου κοντά στην χώρα και ο δρόμος είναι γεμάτος στροφές. Γι΄ αυτό θα σου πρότεινα να αφιερώσεις μια μέρα σε μια άκρως τουριστική αλλά διασκεδαστική κρουαζιέρα. Ανάλογα με το τι θα επιλέξεις θα σε πάει στο Πόρτο Κατσίκι, στους Εγκρεμνούς (για μένα η καλύτερη παραλία ever), στο Σκορπιό, και λίγο Ιθάκη και Κεφαλλονιά. Έτσι σε μια μέρα (10 το πρωί με 7 το απόγευμα) θα έχεις δει αρκετά! Για να περάσεις καλά θα πρέπει να βεβαιωθείς πως δεν θα φυσάει. Θα χρειαστείς οπωσδήποτε αντηλιακό, καπέλο, γυαλιά ηλίου και καμία ζακέτα για καλό και για κακό. Η κρουαζιέρες ξεκινούν από το Νυδρί οπότε αν έχεις κουράγιο θα μπορέσεις να κάνεις και εκεί μια βόλτα.
Επόμενος σταθμός σου, τα Πευκούλια. Δεν υπάρχει περίπτωση να πέρασες από εκεί πηγαίνοντας για το Κάθισμα και να μην σταμάτησες να βγάλεις μια φωτογραφία με πλάτη το απέραντο γαλάζιο. Λίγο πιο κάτω λοιπόν από εκείνο το σημείο, υπάρχει η παραλία Πευκούλια. Οργανωμένη με χρέωση στις ξαπλώστρες περίπου 5 ευρώ. Εκεί μπορείς να κάτσεις κάποιες ώρες και μόλις πεινάσεις να τα μαζέψεις και να πας στον Άγιο Νικήτα για μεσημεριανό. Στη συνέχεια, μπορείς να στήσεις την ομπρέλα σου στην μικρή του παραλία ή να πας με το καραβάκι στην παραδίπλα παραλία τον Μύλο. Ότι και να κάνεις καλά θα περάσεις. Το βράδυ αυτής της ημέρας θα βγεις στην χώρα για ποτό καθώς θα σου έχουν μείνει αρκετές δυνάμεις.
Η Λευκάδα δεν έχει νυχτερινή ζωή. Η βόλτα στη χώρα ξεκινάει στις 9 και τελειώνει περίπου στις 2-3 πάντα όμως σε χαλαρούς ρυθμούς. Στον πεζόδρομο, και κατά μήκος της λιμνοθάλασσας θα βρεις μπαράκια για κοκτέιλ ή κρασί και μαγαζιά για φαγητό.
Από την άλλη μεριά του νησιού τώρα, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το χρώμα τις θάλασσας δεν είναι τιρκουάζ αλλά γαλαζοπράσινο και ίσως σου θυμίσει λιγάκι Χαλκιδική. Αξίζει όμως να πας για μπάνιο στον μικρό Γυαλό, ένα ήρεμο κολπάκι (οργανωμένο με ξαπλώστρες και χρέωση) και να το συνδυάσεις με βόλτα στο κοσμοπολίτικο Νυδρί για φαγητό και ποτό.
Αυτά για αρχή…
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ!!!
