Μας κάνει να καρδιοχτυπούμε και να ιδρώνουμε και μόνο στη σκεψη του αντικείμενου του πόθου μας. Μας βγάζει από τη ρουτίνα μας και γεμίζει την καθημερινότητά μας με ποικίλλα συναισθήματα, πολλές φορές αντίθετα που μας τρελαίνουν. Μας κάνει εμμονικούς και αδιάφορους για ό,τι μέχρι σήμερα μας φαινόταν σημαντικό. Το ονομάζουμε έρωτα. Μοιάζει με έρωτα. Τουλάχιστον έτσι όπως τον έχουμε διαβάσει, τραγουδήσει, δει σε ταινίες…Τι είναι όμως στ’ αλήθεια αυτό το συναίσθημα που πολλές φορές ορίζει τη ζωή μας και μας βγάζει εκτός ελέγχου;
Αιώνες τώρα άνθρωποι μιλούν για τον έρωτα, τον εξυμνούν, τον καταριούνται, τον αποζητούν, τον τραγουδούν, προσπαθούν να τον ερμηνέυσουν… Ποιος μπορεί λοιπόν να πει με σιγουριά τι ειναι ο έρωτας; Ποιος μπορεί να αναλάβει την ευθύνη να μας πει πως δημιουργείται; Είναι το κάρμα μας που ευθύνεται; Είναι οι αύρες δύο ανθρώπων που βρέθηκαν στο σωστό χωροχρόνο; Μήπως φταίνε στοιχεία της προσωπικότητάς μας που μας κατευθύνουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις τις οποίες ερμηνεύουμε ως έρωτα; Είναι καθαρή τύχη ή επιστήμη;
Έρευνες δείχνουν ότι για να καταλάβουμε αν μας αρέσει κάποιος χρειαζόμαστε 90 δευτερόλεπτα έως 4 λεπτά και η απόφασή μας εξαρτάται κατά
- 55% από τη γλώσσα του σώματος
- 38% από τον τόνο και την ταχύτητα της φωνής
- και μοοοόλις 7% από το τι λέει ο άλλος (έτσι εξηγούνται πολλά)
Τώρα θα σας μιλήσω ξεκάθαρα. Δεν θα σας αρέσουν αυτά που θα διαβάσετε, ειδικά αν είστε ερωτευμένοι! Γιατί εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για χημικά βαριάς μορφής και όχι για πεταλουδίτσες που τρύπωσαν στο στομάχι μας! Τρεις φάσεις περνάμε κατά τη διάρκεια του έρωτα :
- λαγνεία,
- έλξη και
- προσκόλληση.
Στο πρώτο στάδιο, τη λαγνεία, ο οργανισμός μας κατακλύζετε από τις κατεξοχήν σεξουαλικές ορμόνες τεστοστερόνη και οιστρογόνα, σε άντρες και γυναίκες αντίστοιχα. Στη δεύτερη φάση της έλξης, βιώνουμε την απίστευτη περίοδο του κεραυνοβόλου έρωτα που συνεπαίρνει τα πάντα στο πέρασμά του και δεν μας αφήνει να σκεφτούμε τίποτα άλλο. Τρεις νευροδιαβοβαστές ευθύνονται για την κατάσταση αυτή η αδρεναλίνη, η ντοπαμίμη και η σεροτονίνη. Ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα λοιπόν και τα επίπεδα της αδρεναλίνης στον οργανισμό σου αυξάνονται με αποτέλεσμα να ιδρώνεις, να αυξάνονται οι καρδιακοί παλμοί και να στεγνώνει το στόμα σου. Η ντοπαμίνη σχετίζεται με το κομμάτι της ευχαρίστησης, έτσι όταν ερωτευόμαστε ανεβαίνουν τα επίπεδά της και νιώθουμε υπέρμετρη ευχαρίστηση και όρεξη να πραγματοποιήσουμε δραστηριότητες, η προσοχή μας είναι εστιασμένη και στην παραμικρή λεπτομέρια του ρομαντικού μας ειδυλλίου και νιωθουμε σαν να έχουμε κάποια πηγή που να μας δίνει ενέργεια! Επίσης νιώθουμε λιγότερο την ανάγκη για ύπνο και φαγητό. Και τέλος η σεροτονίνη. Ο νευροδιαβιβαστης που εξηγεί πλήρως γιατί το αντικείμενο του έρωτά μας δεν φεύγει ούτε δευτερόλεπτο από τη σκέψη μας.
Είναι πολύ κοινό όταν είμαστε ερωτευμένοι να πιστεύουμε ότι ο έρωτάς μας είναι μοναδικός, συγκλονιστικός, ανεπανάληπτος και κανένας άλλος θνητός δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο. Αυτή λοιπόν η ρομαντική άποψη είναι εξαιρετικά ωφέλιμη γιατί βοηθάει το ζευγάρι να περάσει στο τρίτο στάδιο, αυτό της προσκόλλησης. Δύο είναι οι ορμόνες που εμπλέκονται στο στάδιο αυτό, η οξυτοκίνη (γνωστή και ώς η ορμόνη της αγάπης) και η βασοπρεσίνη. Η πρώτη είναι μια πολύ ισχυρή ορμόνη που απελευθερώνεται στους ανδρες και τις γυναίκες κατά τη διάρκεια του οργασμού και κάνει τους εμπλεκόμενους να νιώθουν έναν ισχυρό μεταξύ τους δεσμό. Είναι λογικό λοιπόν να σκεφτούμε ότι όσο πιο πολύ κάνει σεξ ένα ζευγάρι τόσο περισσότερο ενισχύεται αυτός ο δεσμός. Επίσης να αναφέρουμε πληροφοριακά ότι η οξυτοκίνη απελευθερώνεται και κατα τη διάρκεια της γέννας και είναι αυτή που ενισχύει το δεσμό μεταξύ μητέρας-βρέφους. Η βασοπρεσίνη, είναι μια ορμόνη που απελευθερώνεται μετά το σεξ. Έχει σημαντική συμβολή σε πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου. Ευρήματα έχουν δείξει ότι σχετίζεται με την επιθετικότητα των αρσενικών προς άλλα αρσενικά, όσον αφορά την προστασία του έτερον ήμισυ, και -ω ναι- με φαινόμενα απιστίας στους άνδρες! Συγκεκριμένα, εξετάστηκε το γονίδιο που κωδικοποιεί τον υποδοχέα της βασοπρεσίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε δείγμα εκατοντάδων ζευγαριών εθελοντών και βρέθηκε ότι μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή σχετίζεται με την ικανότητα ή ανικανότητα ενός άνδρα να προσκολλάται συναισθηματικά στη σύντροφό του.
Και αν δεν πειστήκατε ακόμη ότι ο έρωτας δεν είναι ενας χοντρούλης φτερωτός θεός με βέλη, αλλά ένα κοκτέιλ χημικών του οργανισμού μας που διασκεδάζουν βλέποντας μας να τρελαινόμαστε δείτε και το παρακάτω. Πριν από μερικά χρόνια ο ψυχολόγος Dr Arthur Arun μαζί με την ερευνητική του ομάδα, παρουσίασαν μια ερευνητική μελέτη η οποία ανέλυε τα αποτελέσματα ενός πειράματος που πραγματοποίησαν. Ενός πειράματος που ισχυριζόταν ότι μπορεί να δημιουργήσει έναν ισχυρό έρωτα μέσα σ’ ένα πειραματικό εργαστήριο! Πιο συγκεκριμένα έφτιαξαν ζευγάρια εντελώς άγνωστων μεταξύ τους ανθρώπων. Ζητήθηκε από κάθε ζευγάρι να μιλήσουν μεταξύ τους για περίπου 1,5 ώρα κάνοντας ερωτήσεις για τη ζωή τους και αποκαλύπτοντας ο ένας στον άλλον πολύ προσωπικές τους πληροφορίες. Μετά τους ζητήθηκε να κοιταχθούν βαθιά στα μάτια για τέσσερα λεπτά χωρίς να μιλάνε. Στο τέλος όλοι οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν πως ένιωσαν έλξη για το ταίρι τους στο πείραμα και μάλιστα δύο από τα ζευγάρια αυτά παντρεύτηκαν!
Διαδικασία λοιπόν ο έρωτας και μάλιστα περίπλοκη φίλοι μου! Αυτό το ξέραμε βέβαια, αλλά τώρα μάθαμε και τον πραγματικό λόγο! Ωστόσο αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να τον απολαύσετε με όλη την ευτυχία και το δράμα του και να τον ζήσετε στο έπακρο! Α, και την επόμενη φορά που θα θελήσετε να προσφέρεται στον αγαπημένο σας ή την αγαπημένη σας την καρδιά σας, γίνετε λίγο πιο ρεαλιστές και χαρίστε του… τον εγκέφαλο σας!!
