Θα αναρωτιέστε όλοι τι σχέση έχουν οι καλοκαιρινές διακοπές το Φεβρουάριο και τι του ήρθε να γράψει χειμωνιάτικα του τρελού… Αλλά αγαπητοί μου κολλάνε στο Φεβρουάριο και πολύ μάλιστα. Eίναι αυτές οι διακοπές που, είτε ως ανάμνηση του προηγούμενου έτους, αλλά είτε η προσμονή για τις φετινές, θα μας κάνουν να τα βγάλουμε πέρα αυτούς τους δύσκολους μήνες που απομένουν μέχρι να αρχίζει να φτιάχνει λίγο ο καιρός και να τα βλέπουμε όλα πιο αισιόδοξα.
Πως ξεκίνησαν όλα…
Έτσι λοιπόν δεν χάνω ευκαιρία και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις περσινές καλοκαιρινές μου διακοπές. Όπως και πολλές άλλες, αποφασίστηκαν χωρίς καν να το καταλάβω με μισή κουβέντα, που ειπώθηκε στην υπόλοιπη παρέα… Ο προορισμός αποφασίστηκε με βάση το φαγητό (ναι σοβαρά μιλάω). Είδαμε ένα εστιατόριο στην γειτονική μας Ιταλία και απλά ψάξαμε οποιοδήποτε τρόπο και μέσο για να καταφέρουμε να πάμε. Το αποτέλεσμα πιστέψτε με άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Φόρτωσα το αυτοκινητάκι μου με τις απαραίτητες αποσκευές, ψυγειάκι με φαγητά και ποτά (λες και θα ταξιδεύαμε μήνες…) και φυσικά την παρέα μου. Ξεκινήσαμε οδικώς για την Ηγουμενίτσα, όπου θα παίρναμε το πλοίο για να περάσουμε στην πολυαγαπημένη μας Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στο λιμάνι του Μπάρι.
Το πλοίο ξεκινήσουμε στις 00:00, οπότε φτάσαμε Ηγουμενίτσα την ώρα του ηλιοβασιλέματος, ώρα άφιξης στο Μπάρι ήταν 08:30. Όπως αντιλαμβάνεστε επιβαλλόταν ύπνος και για να γίνει αυτό, χρειαστήκαμε 1,2 ουισκάκια του ιδιαίτερα ευγενικού σερβιτόρου, στο πλοίο, του Τόμας.
Πατώντας το πόδι μας στην Ιταλία
Φτάνοντας στο Μπάρι και ξοδεύοντας κάποια από τα € μας στα δεκάδες εκπτωτικά χωριά που υπάρχουν τριγύρω, συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο για Νάπολη, που θα ήταν και η επόμενη διαμονή μας για 2 ημέρες. Νιώθοντας λίγο φοβισμένα, γι’ αυτά που ακούς και βλέπεις για τη συγκεκριμένη πόλη, πέρασαν 2 ημέρες περπατώντας και ανεβοκατεβαίνοντας στο
Hop On–
Hop Off bus συνέχεια. Εκπληκτικές πλατείες, γραφικά στενά, εντυπωσιακή θέα από ψηλά της πόλης με φόντο το επιβλητικό ηφαίστειο Βεζούβιος… και φυσικά ΠΙΤΣΑ!! ΠΑΝΤΟΥ ΠΙΤΣΑ… και δεν μιλάμε για μια απλή πίτσα αλλά για την καλύτερη πίτσα που μπορεί να δοκιμάσει κάποιος. Ύστερα από μεγάλη αναζήτηση βρεθήκαμε σε ένα από τα πλακόστρωτα στενάκια στο κέντρο της πόλης, σε μία από τις πιο γνωστές πιτσαρίες του κόσμου
PizzeriaDiMatteo. Το μυστικό από ότι καταλάβαμε, δεν είναι άλλο, από την λεπτή ζύμη και τις εκπληκτικές ντομάτες της περιοχές. Οι οποίες κάνουν τη σάλτσα μοναδική και φυσικά μη ξεχάσετε τον απόλυτο συνδυασμό με μία παγωμένη μπύρα από τις αρκετές τοπικές που κυκλοφορούν.
Η ώρα του νησιού
Παίρνοντας τα απαραίτητα σουβενίρ, πήραμε το πλοίο από το λιμάνι της Νάπολης για τον επόμενο προορισμό μας, που ήταν η Ίσκια. Με το που πατάς το πόδι σου στο νησί, καταλαβαίνεις ότι ξεκινάνε για τα καλά οι διακοπές. Βάζοντας από την αρχή σημάδια στο χάρτη, με τη βοήθεια του τρισχαριτωμένου receptionist, ξεκινήσαμε να εξερευνούμε το νησί. (ναι το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο)
Άπειρες πλατείες, διαφορετικές παραλίες, τέλεια εστιατόρια, υπέροχα παντοπωλεία και παντού ζωντανή μουσική, κρασιά και διασκέδαση. Ένα από τα γεύματα μας ήταν σε ένα τοπικό εστιατόριο, με όνομα
Peppino. Η τοποθεσία ανάμεσα σε 2 θάλασσες και τα πιάτα του κυρίως με θαλασσινά ήταν υπέροχα. Φυσικά (όπως κάθε ιταλικό εστιατόριο) μια
wine list με άπειρα κρασιά από όλο τον κόσμο για να κάθομαι να τη χαζεύω για ώρες… Φεύγοντας επιβάλλεται και ένα παγωτό από τις άπειρες
Gelateria που βρίσκονται στη γύρω περιοχή…
Το νησί φημίζεται για το Limoncello το οποίο χρησιμοποιείται παντού, μακαρονάδες, ριζότα, ως απεριτίφ κτλ. Περνώντας 4 ημέρες στο νησί και απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή, ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Γυρίσαμε στη Νάπολη και από εκεί να κατηφορίσαμε κι άλλο για το χωριό Alberobello… Στο συγκεκριμένο σημείο δεν θα πω κάτι άλλο γιατί 1 εικόνα ισούται με 1.000 λέξεις…
Η αφορμή για το συγκεκριμένο ταξίδι
Μετά από οοοοοοόλα αυτά φτάσαμε και στον τελικό προορισμό μας, που όπως σας είχα πει ήταν ένα εστιατόριο. Το όνομα του GrottaPallasseze και η τοποθεσία του το χωριό Polignano A Mare… (Περιττό να σας αναφέρω ότι έπρεπε να κλείσουμε και να προπληρώσουμε το τραπέζι 2 μήνες πριν). Το μέρος βγαλμένο από card postal, το φαγητό και το κρασί το απογείωσαν ακόμα περισσότερο και το εκπληκτικό σέρβις του εστιατορίου ολοκλήρωσαν το ταξίδι μας με τον ιδανικότερο τρόπο.
Το συμπέρασμα από την όλη ιστορία είναι, ότι η ζωή είναι στιγμές οπότε βρείτε τρόπο να απολαμβάνετε τη κάθε σας στιγμή, όπου κι αν είστε, με όποιον κι αν είστε (και ιδανικά) σε ταξίδια με παρέα, καλό φαγητό και καλό κρασί…
Like this:
Like Loading...
